Böbrek kan basıncı
Hipertansiyon, nefropatinin en önemli nedenleri arasında yer alırken, renal parankimal ve vasküler sebepler de sekonder hipertansiyonun en sık rastlanan etiyolojisini oluşturur.
Bunun nedeni böbreklerinizdeki bir hastalıktır. Kalp atardamarlar yoluyla vücuda kan pompalar.
Diğer yandan, hangi düzeyde olursa olsun renal fonksiyon bozukluğu kardiyovasküler hastalık prevalansını artırır ve prognozu kötüleştirir. Hipertansiyonlu hastalardaki böbrek tutulumu, kardiyovasküler ve serebral nedenlerden sonra üçüncü en sık ölüm nedenidir.
Son dönem böbrek hastalığının diyabetten sonraki en sık ikinci sebebi hipertansiyondur. Mikro ve makro-albüminüri sadece renal hasarın göstergesi değildir; kardiyovasküler risk artışını da ortaya koyar.
Kronik böbrek yetersizliğinin önlenmesi bakımından, bu hastaların yakın takibi ve hedef değerlerine ulaşılması önemlidir. Belirgin böbrek hastalığı gelişmiş hastalarda uygun antihipertansif tedavi, hastalığın ilerlemesini ve son dönem böbrek hastalığına gidişi yavaşlatır.
RAS blokeri içeren antihipertansif tedavi rejimleri, renal fonksiyonların korunması veya hastalık progresyonunun azaltılmasında, diğer antihipertansif ilaçlara göre daha üstündür ve nefropatili hastalarda arter basıncı ne olursa olsun, mutlaka bir ACE inhibitörü veya ARB böbrek kan basıncı. Nefropati durumunda, iki veya daha fazla antihipertansif ilacın birlikte kullanımı genellikle zorunludur. Diüretik kombinasyonu söz konusu olduğunda, özellikle böbrek hastalığının orta-ileri düzeylerinde furosemid, tiyazidlere göre daha uygundur.
Ancak, uzun reseptör yarı ömrüne sahip 4. Nefropatili veya yüksek nefropati riski taşıyan hastaların kan basıncı kontrolü yetersiz düzeydedir. Bunun en büyük nedenlerinden biri, nefropatili hastalarda ACE inhibitörleri ile tedavinin ilk birkaç haftasında görülebilen kreatinin seviyelerindeki geçici yükselmeler nedeniyle, ilacın gereksiz yere kesilmesidir.
Nefropatili hastaların çoğunda, ACE inhibitörü veya diğer antihipertansif ilaçlarla tedavinin ilk günlerinde görülen kreatinindeki hafif yükselmeler, böbrek kan basıncı iskemiden kaynaklanır ve kreatinin seviyeleri genellikle birkaç hafta içinde başlangıç düzeylerine düşer. Antihipertansif tedaviye devam edildiği takdirde, takip eden aylar ve yıllar içinde, hastaların çoğunda renal fonksiyonlardaki düzelme artar veya böbrek hastalığının ilerleme hızı azalır.
Diğer yanlış bir uygulamaysa, ileri nefropatide tedavinin daha fazla ihmal edilmesidir. RAS blokerleri veya diğer antihipertansif ilaçların mutlak kontrendike olduğu renal fonksiyon bozukluğu düzeyi yoktur. Aksine, renal hasar düzeyi arttıkça yarar da artar.
Bununla birlikte, akut renal yetersizlik, hiperpotasemi riski yakından takip edilmelidir.
